İki sevdalı...
Bir gece sessizce kaçmışlar uzaklara
Issız tepelerin kuytu doruklarında
Titrek, ürkek,mahçup hiç dokunmadan sevişmişler
Sonra gece kararmış alabildiğince
Kan kırmızı kötülüklere gebe lacivert bir akşam
Karanlığın etrafında dönen rüzgara inat
Bir ateş yandı ansızın habersiz istemeden
Önce iki ürkek sevdalı gördü ateşi
Sonra eller büyüyen alevleri
Çok geçmeden alçak yüksek tepeleri sardı dumanlar
Ateşler büyüdü afatı korkunç yangın misali
Bir çığlık yükseldi tepelerden ince ama derin
Sonra hep birlikte karar alındı
Şafak sökmeden söndürülecek bu ateş
Tek çare gözyaşları...
Kayıt Tarihi : 30.7.2004 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)