İki sen... Şiiri - Mehmet Tunçer

İki yanın var senin..
İlki kuşku….
…..Ve sevdikçe hırpalanan.
Sevdikçe yaralanan
Kırk yamalı bohça gibi,
İnançsız
Güvensiz
İyileri, güzelleri, sevecenliği
Tanımak ve tatmaktan korkan
Acılı ve ürkek yürekli
Bir sen..!
Diğer yanın..
Hani bir el tutuverse elini
Tenini ateşler içinde bıraksa
Ilık ılık bir esinti
Kanında yürüse
Bedeninde çiçekler açtırsa
Kelebekler uçuşsa
Kuşkulardan, şüphelerden arınıp
Umutlansan… Düşlesen…
Hani öyle bilirsin işte
İşte öyle ansızın
Düşüverse yüreğine
Öteki yanın çıkacak ortaya
Sevmelere doyulmayan…