İki Selvi Ağacı Şiiri - Ahmet Yumuşak

Bugün
Sağnak yağmur altında
Damlalar arasında seni aradım
Islandı saçlarım üşüttü bedenimi
Aktı gözyaşlarım yüreğime
Yürüdüm seni bulduğum yere doğru
Kimse yoktu benden başka
Seni burada tanıdım, burada sevdim
Aşkımızın miladı oldu, iki selvi ağacı
Burada bulmuştuk, yaralı yavru kuşu
İkimize birden seslenir gibi, yardım istedi
Yuvasını aradık hangi ağaç diye
Sonra paylaştık selvileri
Senin ki benim ki diye
O günden sonra ağaçlara verdik adımızı
Buluşurken seninle
Kim önce gelirse, kendi ağacında
Beklerdik birbirimizi
Zamana esir olmuştuk
Tutsak etmişti bizi geceler
Buluşmak için sabahı beklerken
Güneş aşkımızın habercisiydi
Birbirimize kavuşmak için
Kanat çırpardık kuş misali
Koşarak gelirdik ağaçların altına
Şahit oldu sevgimize iki selvi ağacı
Ne zaman
Ne zaman düştün kollarıma
Gerçeği söyledi kader
İsyanım göklere yükseldi
“Neden kavuşamaz sevenler”
İşte o an bende
Bende ölmek istedim
Seninle beraber