yaşamaya vaktimiz olmadı seninle
paylaşmaya hissetmeye vaktimiz olmadı sevgilim
zor olanı seçtik ikimiz bile bile kendimizi tükettik
iki şehrin ortasında vazgeçtik mutlulugu erteledik
vaktimiz olamdı seninle
yaşama hevesimiz tükendi
zor olanı seçtik belkide vaktimiz yetmedi
ardıma bakamadım sevgilim gururum beni terketti
vurdum son kez kapına açan olmadı
yürüdüm zamansız ezgilere
yara aldım kara bahtım yerlerde
süründüm gecelerce avutulmadı gencliğim
geçit vermedi hüznüm sevgime ezildim
basit geldi göçüp gitmek sensizliği seçmek
olmadı birtanem vazgeçmek kolay geldi
belkide gerçellerdi iki şehrin arasında
yollarda bitti
artık seni düşünmem sanmıştım halbuki
merak etmem sanmıştım aradıgım kişiye ulaşamayınca
geceleri uyurum sanmıştım
birde boşver be
yoksun belki artık telefon rehperimde
carıların yok gecemde gündüzlerimde
uzaklığının verdigi sevinç yok
birde
boş
ver
be
hzursuzluk var artık cevabı olmayan sorular var
hiçbir zaman bilmedigim yaşayamadıgım
ve hiçbir zaman olamayacagım seninle
ve unutmak ve unutulmak isteyecegim
birde
boş ver
be
15 - 04 - 02 16: 42 yatagan/muğla
Kayıt Tarihi : 15.4.2002 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!