İki Şehir Bir İnsan Şiiri - Yunus Emre Ç ...

Hatırlıyorum da senin şehrin alıngandı biraz,
Korkaktı, çaresizdi bazen
Ama ne vakit kıyıya vursa saçların
Utangaç bir mavi sarıyordu etrafımızı
Dibine kadar aşka batıyorduk
Ne vakit gözlerin dokunsa bedenime
Tuhaf oluyordum
Gece gibi
Gün gibi
Aşk gibi
Nefret gibi
Bazen evet bazen hayır gibi
Her şey gibi
Hiçbir şey gibi

Hatırlıyorum da sen gülümsemeye başlayınca
Usuldan yağmurda başlardı
Tesadüf değildi bunlar; Allah'ta bilirdi
Sen gülümsemeye başlayınca her şey yolunda giderdi

Sen konuşmaya başlayınca
Yıldızlar daha da yakışıyordu gökyüzüne
Bir papatya intihar etmişti sustuğun zaman hatırlasana...
Böyleydik işte ne daha azı ne daha fazlası
İki şehir bir insan
Ne daha azı ne daha fazlası....