...İki Şehir... Şiiri - Sevnur Şaylan

Şimdi,birbirine uzak iki şehrin,
Herhangi bir yerinde yaşıyoruz payımıza düşeni...
Sen,
Sadece ismini bilmekle yetindiğim,
Gitmek isteyip de gidemediğim,
Ve bir zamanlar o çok sevdiğim şehirdesin...
Bense,
Olmak zorunda olduğun,
Terketmek isteyip de yapamadığın,
Ve senin hiçbir zaman sevemediğin şehirdeyim...
Bu şehir,
Benim şehrim...
Sense sadece misafiriydin...
Ve ne de hoşgelmiştin...
Ve nasıl da sessizce çekip gitmiştin...
Senden önce,
Hep en sevdiğim şehirdi burası...
Bırakıp gidemezdim...
Hayallerim bu şehirdeydi...
Ve başrolde bir ben ve bir de,hiç tanımadığım beklediğim...
Başımda kavak yelleri eserdi sokaklarında hayaller kurdukça,
Ve hep de ümitliydim yarından,gelecektin...
Geldin...
Ve ne de hoşgelmiştin...
İlk kez tesadüfleri sevmiştim...
Sonra da seni...
Ve işte gelmiştin...
Ve benim için senden sonrası artık bitmişti...
Hayaller kahramanını bulmuş,şehri senin şehrin olmuştu...
Seninle hayaller hep güzeldi...
Ve birgün olmadın en yakınımda...
Ellerin olmadı avuçlarımda...
Gözlerin kalmadı gözlerimde...
Çok sonra da gitmiştin...
Şehrimden gitmiştin...
Yaşamak zorundaydım bu şehirde,
Sen olmadan da yaşıyordum elbette...
Olmadı,ama çabaladım...
Artık sevmiyorum bu şehri...
Senin olduğun şehri de...
Gitmem gerek bir yerlere...
Bu şehirden çıkmam,
Senin şehrine varmamam gerek...
Gitmem gerek...
Gitmem gerek...