Gecenin karanlık sesinde bir parça hüzün tınısıydı gözyaşlarım.
Gözlerinin matemine yenilmeden başladı yola çıkmışlığım.
Güneşin yelkovanı son demlerini kovalıyor
akrebin ve batan güne karışan elde kalan salt umutlarıma takılı kalıyor gözlerim.
Sana doğru yürüdüğüm sokaklardan
zifir geceye karışan zamansız bir yol ayrımındayım...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta