İki Satır Şiiri - Okan Karayılan

Bu bir devrin kapanışı
Bu birlikte devrilmenin başlangıcı
İnan muhtaç değil aşka kimse
Yalnızlık insanın asıl ihtiyacı...

Kusur aramak gerekince
Kendime vurdum kırbacı
Ben  batıramadım ki sana iğneyi bile
Dostum oldu çuvaldızı

Geçiyorsam şimdi senden ve benden
Tanımlamak gerekirse; büyük bir sancı
Sen düşürdün diye kalkamadım yerden
Çünkü yoktu gözlerinde, güzel günler inancı

Artık yalnızım hepten
Tabiri caizse kaybettim savaşı
Daha da destek gelmez sevmekten
Çünkü ipe çeken biz olduk barışı

Evet faili değilim tek ben
Kaybeden olduk aşk denen kumarı
Ve tuğlaların kaynağı senden
Ben önümüze ördüysem bu duvarı...