İki Satır Şiiri - İlyas Kılınçarslan

04.03.2017 İstanbul

yazdığı iki satır ne hal sordu ne hatır,
ayağında kösele düşe kalka oynatır
toprak mahsule küstü, denizde musilasyon .
yağmur, şimşek, fırtına gök ödünü patlatır...

yaprakları dökülen ağaçlar yeşerecek,
erikler çiçek açtı bahçeler şenlenecek.
çıvıl çıvıl serceler yuva kurmak derdinde.
doğayı anlar isek her şer güzelleşecek...

kainatta yok yokki, ne ararsan hepsi var...
kimi aç açık sefil. kimi doyumsuz hiyar...!

kimı bedel ödemiş, kimler için bilmiyor.
kimisi zefk peşinde, kimisine yaşam zor...
kimi hasta perişan, inim inim inlerken,
kimi kibirli gaddar, bu dünya benim diyor...

kimi yatağa mahkum düşmüş elden ayaktan,
kimisi evsiz barksız süriyeden, ıraktan..
kimisi meyhande kıkır kıkır gülüyor..
kimisinin gözleri körolmuş ağlamaktan...

kimisi hak etmeden kapmış kapacağını,
kimi talan ettirmiş evini ocağını..
kimi zümrüt evlerde, anka kuşunu bekler..
kimi hic tanımamış annenin kuçağını...

dedim ya bahar geldi, her şey nasiplenmeli.
geçmişin geleceğin değerini bilmeli.
kaçınılmaz bir sondur hepimize ölüm var...
nerden geldik nereye gideriz bir hışımla⁹.!

kimisinde gaye yok işi başından aşmış,
kimisinin sitresten yolu yordamı şaşmış,
kimisi benim gibi dert etmiş mazlumları,
kimisi sömürenin çamuruna bulaşmış...

kimisine selam ver kazancını sorgular,
kimisi yalan dolan anlatır kafa yorar.
dedim ya bahar geldi arzular tükenirmi.
sende bende para yok onda çuvalla dolar.

aman efendim aman, her taraf karman çorman,
inek kaçmış dağlara, kül olmuş yanmış orman..
derdi veren yaratan dermanını vermez mi..
yazacaksa o yazar, onun elinde ferman...

hiç kimse baki değil nerde koça süleyman..