İki Sancak Şiiri - Abdullah Yaşar Erdoğan

İki sancak, bir alem;
İşte budur gönül dünyam.
Anlamasa da zalim kalem,
İlelebettir benim davam.

İki sancağımda burca dikilecek.
Dileğim o ki, ölmeden görmek.
Sancağın biri, gönül sevdam,
Diğeri hayatta varken ölmek.

Ey gönül dağımın, tuğları,
Burca dik sancağı, sal sevdayı.
Bedayı* değilim icraatım yok,
Anlayamadım şu zalim dünyayı.

Ülkümdür, özümdür son sözümdür.
Bakmaz olsa da, gören gönül gözümdür.
Mehmet’te, Ahmet’te o sevdayı gördüm.
Mahşerde kızarmayacaktır bu yüzüm.

Hayatta bedbinlik uzaktır bana.
Yüreğimle girdim bu davama,
Tekrar söylemem gerektir,
Helal getirmem, getirtmem sevdama...

BEDÂYİ': İcat edilmiş güzel şeyler. Sanat eserleri.