İki Rayı gibiyiz Bir Tren Yolunun. ( Sun ...

İKİ RAYI GİBİYİZ BİR TREN YOLUNUN
YAKIN OLMASI NEYİ DEĞİŞTİRİR SON İSTASYONUN

Aynı istasyondan başladık sevda yolundaki yolculuğa aynı noktadan, yakın mesafeden ama birbirimize dokunmadan...Birlikte uzadık akıp gideceğimiz meçhul yollara, aynı anda sessice ama bütünlüğü bozmadan.Kavuşamayan sevdalıyız biz kah bir katarın ağırlığı altında ezilen, kah sevdalıları birbirine kavuşturmak için üstümüzdeki ağırlığa aldırmaksızın engin dağları, ovaları kuş gibi aşarak giden. An olur kilometrelerce, kavgalı yürekler gibi sessizce, dinginliğini bozmadan yatağında akıp giden bir nehir gibi dümdüz, An olur, birbirine kavuşmak isteyen sevdalıların kıvrandığı özlem gibi eğrile büküle dönemeçler aşarken kavuşmaya çalıştık. Aynı hedefe varmak için başlayan bu yolda hiç kopmadan yanyana gecelerce, günlerce, sıcak, soğuk demeden akıp gittik kilometrelerce. Birbakıma aynaya bakar gibiydik sürekli. Hani aynaya bakar insan baktığı sürece aksini görür, dokunmak ister elini uzatır dokunduğunu sanır ama dokunamaz aradaki bir dokunuşluk mesafeyi aşamaz.Bizde hep böyleyiz seninle, aksimizi sürekli görür gibiyiz ama başladığımız hedefte araya koyduğumuz bir adımlık mesafeyi aşamıyoruz. İmkansız bir aşk yaşayan iki tren rayı gibiyiz seninle. Sevdiğine kavuşmak için dağlar aşan ferhat gibiyiz, sevdiğinin özlemiyle yanıp tutuşan mecnun gibiyiz. Nice dağları beraber aşsakta, nice yolları yanyana özlemle katetsekte kavuşması imkansız iki tren rayı gibiyiz. Birbirimize yaklaşmamızda imkansız, birbirimizden uzaklaşmamızda imkansız. İki milimlik bir yakınlaşma yada uzaklaşma bile nasılki bir trenin devrilmesine sebepse bizim aşkımızda öyle.Ne kavuşabiliriz seninle, nede birleşebiliriz. Özlemimiz, aşkımız nekadar büyük olsada yolun başında yasaktı vuslat. Bunu bilerek, görerek baş koyduk bu sevdaya. Gün olup, son istasyona aynı anda varan raylar gibi buluşsakta aynı noktada..... bu aşkın doğum yılı; İMKANSIZIM, adı; HERŞEYİM, ölüm yılı; AYRILIK.....
SERPİLTOK

Sayın Sunay Akın'a ait olan şiiri başlık olarak kullanarak, duygularımı dile getirdiğim bir yazım.