Avuçlarıma koyar mısın,
İki tane pirinç, bir damlada su,
Güneşi bulamazsam,
Gözlerimdeki son ferden,
Yol direklerindeki ışıktan veririm onlara,
İç çekişlerimden hava, kirpiklerimden toprak,
Bitkin yüzümle çatı olurum üzerlerine,
Kalplerimizden birer köz de koyarız,
Sonra filiz verirler büyürler çığlıkla,
Çizgisiz sevinçlere uzanırlar bir çırpı,
Gündüz ve gece aşkına,
Binbir çınar devrilir, o zaman yıkılırdı işte,
Yalvarışlarımdaki o heykel, o amansız fırtına.
Kayıt Tarihi : 20.11.2007 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özden Şanlıtürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/20/iki-pirinc.jpg)
Sonra filiz verirler büyürler çığlıkla,
Çizgisiz sevinçlere uzanırlar bir çırpı,
Gündüz ve gece aşkına,
Binbir çınar devrilir, o zaman yıkılırdı işte,
Yalvarışlarımdaki o heykel, o amansız fırtına.
Doyumsuzdu. Yürek Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (8)