İki Numaralı Peron Şiiri - Ercan İriş

Ay yolcuya hasret yollara renk veriyordu
Evlerin küskün ışıkları
Son sözlerini söylüyordu geceye
Ve şarkımız çalıyordu eski bir gramofonda
Sen kokmaya başlıyordu havada
Viraneler, sıkılgan insanları kucaklıyordu
Şehir susuyordu
Şehir puslu havaya saklanıyordu
Ben şehre saklanıyordum
Sen yürüyordun
Elinde gurbet
Elinde bavulun
İçinde yüreğim
Dalıp karanlığa, gidiyordun
Acıta acıta, yaka yaka gidiyordun
Bir gül el sallansın istemiyordun ardından
Güller ve eller dönecekler içindi sen de biliyordun
Gidişini seyreden bir çift göze aldırmadan
Gidiyordun
Ve ben yine şehre saklanıyordum.

Anlamsızdı artık sevda şiirleri
Fırtınalarda ayakta durmak anlamsızdı
Dönüşünü beklemeye artık mecalim yok
Sen gittin ya
Ne içim kaldı, ne dışım
Hayal oldu artık yokluğuna bile bıkmak
İki numaralı peronun işiydi
Ardından ağıtlar yakmak.