Kaçarak
Gölgesiz yırtınışından
Serin ilkyaz akşamlarının
Elimin tersine
Bir şair ölüsü yapıştırarak
Katrana bulayarak aşkın sızısını
Sesimi kelimelerin sırtına yükleyip
Yola saldım
Yazdı ve fakat serin
Yağmur durmadan yağdı
Ama ıslanmadı
Erkeklerin haykırışları
Sadece kadınlar
Ve biraz da çocuklar
Sıkılıp kurulanacak kadar
Nemlendi
Çıdam
Susarak salladığım kılıcım benim
Sustum ki kan boyasın serzenişi
Sustum ki yeniden başıma vursun
Nefretin gürzü
Sen ah
Yaramı dağlamaya hevesli
Bir korku nöbetinden artakalan
Kuşku
Sen beni bilmedin
Göğü göğsüme neden iğneledim
Neden sövdüm bunca
Parabazlara
Niye ağlardım sabaha karşı
Tanrıyı soluyarak ezanda
Karartıp karartıp aydınlatıyor
Aklımı ruhuma dar getiriyor diye mi?
Bilmedin bilme
Zannından azad oldum velâkin
Köle kızın bakışlarına esir
Ayak bileklerim
Sefil sersefil
Yalnız yapayalnız
Heveskâr ve hüzünlü
Bir teyakkuz haliyim
Öncüyüm ölümcüyüm..
Çıdam
Kin kurumundan koru kalbimi
Rehindim gözündeki ışığa
Arkaik kelâmlardan azadım dedim
İnanmadı kör kuyuya seslenen
Fanustan seslen bana
Ama sadece bana
Elleri karıncalanan şaire değil
Düşürmesin şeytan beni aklın hendeğine
Sustum
Susuyorum
Sessizliği çatlatarak
Bir noktadan
İkiye ayırdım bütün imlâyı
Sen Beni
Çıdam
Avutma uyutma
Kahrımı unutturma
19 Haziran 2008
www.edebiyatdefteri.com da 20 Haziran 2008 tarihinde günün şiiri
Şükrü ÖzmenKayıt Tarihi : 19.6.2008 02:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kin susturur insanı..adına çıdam denir..(ismet özel)
avutma ,uyutma ,kandir beni,hem suya hem aska kandir beni....eyvallaahh sair...
uzak bir diyarda; henüz enlem ve boylamdan habersizken insan
gölge çalan bir kız yaşardı: tam burnunun dibinde
çıplak ve eflatundu
bir çığlık attı: duyan olmadı
karanlık kindardı
merdiven boşluğundan bir ses duyuldu
kapı kilitli
fareler kızı kemirmesin: dikkat
canı yanan çığlık diyarda çalmadık gölge bırakmadı
diyar kumluktu
ayakkabılarına dolunca seslen!
bir vardı ve yok oldu..
Çıdam
Avutma uyutma
Kahrımı unutturma ***
ÇIDAM...Moğolca da SABIR anlamında kullanılan bir kelime...ve şiire öyle yakışmış ki...sabır kimi zaman avutur kimi zaman uyutur malesef ki...ama yine de sabretmek büyük erdemdir...şiiriniz derin anlamlarda ve hüzünlüydü...yüreğinize sağlık..
tampuan..+..antj...tşk.ler..
Şair kızgın gibi..
Şiir güzel ve şiirin sesinde öfke var...
TÜM YORUMLAR (18)