İki Nokta Arası Şiiri - Bayram Gökmen

ben uyuyordum
sen ben uyurken
bensiz saatlerin
kulağını burdun
akrep yelkovana yaklaştı
ben sana
sonra usulca sokuldun
yanıma
derin bir uykuya daldın
sonra ben uyandım
sen uyuyordun
sensiz saatler
dilimledi saatleri
sonra usulca kalktım
yanından
bir sensizlik
sokuldu kollarıma
aldı beni senden
can düştü canıma
sonra ışıklar söndü
karanlık yorganından
fısıltılar yükseldi göğe
dua dua
seni ekledim
ki bekledim sen gelirsin diye
gelmezsen ölürdüm
ki gelmedin
ben de beklemedim
sonra yırtıldı duam
üzerine aktı zaman
ıslandı yüreğim
ölüm ölüm ölümsüzlük
sırılsıklam oldu
elbisem duygu desenli
ne sen uyandın derin uykudan
ne ben uyudum
sonra
elimle sildim aynanın buğusunu
zaman penceresinden
bir ben yansıdım bana
hayal buğusundan arda kalan
sensizliğin çiğ tanesini
kırağı çaldı
ayakları üşüdü hayallerimin
gezindi ten bahçesinde
bir yemeklik aşlık topladı
sarılı kefen bohçasında
yola koyuldu
önce tahta kapı açıldı
kapak üzerine kapandı
bir lokma için elalem
el pençe sıraya koyuldu
sultandan azık dilenir gibi
kıyama saf saf duruldu
sonra bir sen kokulu kapı açıldı
ırgat anahtarlı
dualar soframa konuldu
şimdi yemek zamanı
buyur ye dediler
soframda kuşlar, soframda kediler
halil ibrahim sofrası gibi
bütün börtü böcekler geldiler.
08.01.2010