1972--Osmaniye -Finike
ateş düştü birden gönüle
bir volkan kadar yakar
uğruna dökülen yaşlar
deniz dalgası kadar
katlanılan dert sayfa sayfa artar
kendi düşen yakınmaz
kendi düşen havlu atmaz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim