Raks ediyordu kamer ile elleri
Geceyi bir sarmaşık gibi sarmıştı saçları
Hudutsuz feza kadar derindi gözleri
Gece gece ağlıyordu bir şairin kalemi
Hece hece dağılıyordu düşündeki alemi
Islanarak parçalanıyordu hayat defteri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta