Toprak olurduk bazen
Çiçek açardık yol kenarlarında.
Sonbaharı düşünerek
Aslında hiç gereği yokken
İki mezar olduk sırlarımıza.
Olduk mu bilmem, sana sormalı!
Dost kalabilmek için
Fırsatlar sunduk birbirimize.
Üstümde krizantemlerin,
Üstünde karanfillerin yaslı gövdeleri.
Tuttum içimde ölümleri, kapandım.
Sen, olmayanı aradın
Ben, yetindiğimle kaldım.
Kayıt Tarihi : 25.4.2024 12:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!