İki Metelik Aşk Şiiri - Ümit Alphan

Fakirdi aşktan yana yaşam.
Cebi delinmiş,
Eskilerden bir kaç kuruş kalan.

Deniz kıyıla dalga geçe dursun.
Bir para parladı sahilden atılan.
Dilek tutup atmıştı kadın.
Kör olmak için yalvardı.
Ümidi kalmasın istedi.
An zaman geldiğinde,
Ola ki onu görme ihtimali.
Sonra arkasını döndü uzaklaştı gitti.

Deniz kıyıya,bir kaç dalga vurdu ardına.
Aynı yere gelmişti adam.
Fırlattı döndürerek bozuk parayı denize.
Sevmemek istedi bir kez daha.
Dileği buydu anlaşılan.
Onun sevgisi gibi olmasın dedi.
Sonra arkasını döndü gitti.

İki metelik kuruşa bağlanmıştı,
Dilekten yoğrulan aşklar.
Sevginin önünde fırtınalar.
İkisi de döndüler ama pişmandılar.
Aşk meteliklerini istemek için,
Her zaman buluştukları kayalıklardaydılar.
Orada karşılaştılar.
Bir şaşırmanın ardına,
Mimikleri gamzelerini ortaya çıkarıverdi.
İlahi güç bozuk paralarını geri verdi.
Ümit ALPHAN//İki Metelik Aşk//