Alaycı gülümseyişler dökülüyordu güne
Sağanak yağmurlar hilesizliğinde
Martılar dalıp batıyorlardı maviliğe
Birbirlerini sobelercesine deli divane
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
"Alaycı gülümseyişler dökülüyordu geceye
Çoğalıyordu bu kadim aşk
Başımız belalarda kalıyordu
Biz martılar kadar bile olamıyorduk"
Önemli olan da aşkı yakalayabilmektir zaten. Çığlık çığlığa martılar, aşkın ve yiyeceğin peşinde duygularını yansıtırken birer " martı " olanlara selam olsun..., Çok güzel anlatmışsınız, yüreğinize sağlık.
Aşk "iki mandal arası" kadar yakındır insana...yakalayabilirseniz...
Güzel ve anlamlı bir başlıktı Necdet Bey Hocam. Kutluyorum şiirinizi ve yüreğinizi...
Saygımla...
"Aşk gelince burukluğun şiirinde hüzün dokur heceler;
Ve azarlanmış kalpleri ısırır tam yarısında geceler." İ.Pala
Sanki bu bıraktığım iki satır, iki mandal arasına sığıyor, yoksa şiirin ardından dökülmezdi dilimden, oldukça anlamlıydı şiir canı gönülden kutlarım Hocam saygılar...
mandalıın başlıca kaderi
ve işlevi
ancak çamaşırları
çamaşır ipinde rüzgara karşı tutmaktır!
bunu gererek yapmak lazımdır!
şiir mademki iki mandal arasından bahsediyor
vehatta bunu da kendine ad olarak seçmiş
öyleyse bunda hiç kasıt yok diyelim
bari
ya yukarda benim düşüncemle hareket etmiştir
ya da başka bir bildiği vardır şiirin:)
artık bu şairin işi
en iyisini kendisi bilir!
ben kutluyorum kendisini
pek tabiiki tebriklerimle!
Şiirin başlığı ilginç. Düşündürdü epeyce. İki mandal arası ne kadar uzak olabilir ki birbirine? Ama o bile uzak geliyor bazen demek ki...
Süpürgeyi gelin etmişler kapı arkasına.' Ne kadar uzak! ' demiş.
Her akşama doğru oralarda bir kıyı kahvehanesine
Birbirimizi görmeden gelip
Ayrı yerlerde çaylarımızı yudumluyorduk
Ve muhteşem final...
Alaycı gülümseyişler dökülüyordu geceye
Çoğalıyordu bu kadim aşk
Başımız belalarda kalıyordu
Biz martılar kadar bile olamıyorduk
Olunmaz... olunamaz çoğu zaman.
Bir şiirimde:" gözümüzden düşen iki damla gözyaşı kadar bile özgür değilken" demiştim. Galiba benzer bir duygu bu öğretmenim. Fakat bütün hüner onu dizelere dökmekte. Ve siz bunu ince bir yürek işçiliğiyle yapıyorsunuz. Kutlarım tüm içtenliğimle...Nicelerine. Esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta