Kurşun 1: Yaralar. Sızım sızım inletir, genç, yaşlı, çocuk dinlemeksizin. Parçalar bedenleri, hayatları, umutları. Ayırır, firak elemi yayar beşeriyete. Amacı, kan görmek, acı vermektir. Kanla dosttur, her dem görüşmek ister onunla. Hedefi, tüketmektir insanlığı…
Kurşun 2: Yaralara tiryaktır. Genci, yaşlıyı, çocuğu kucaklar sıcaklığıyla. Umut kaynağıdır. Hayat onunla yeşerir, sünbüllenir. Ayrılık acısını kaldırır ortadan. Amacı dostluk, sevgi aşılamaktır yüreklere. Acıyı dindirir yaralı gönüllerde.
İnanabilirsiniz! Evet ikisi de kurşun. Fakat, kullanım şekilleri farklı…
Biri, mermi olur konar şarjöre, yiyip bitirir dostluğu haince. Diğeri, uç olur konar kaleme, sevgi tohumları eker kalb-i beşere.
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
NUREFŞANIM RABBİM KALEMİNİ DAHADA GÜÇLENDİRSİN
ABİN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta