İki Kum Tanesinden Fazla Değiliz Yar
Geceyi öldürdükçe öldürüp,
Sabaha diriltiyorum
Düşleri sıraya diziyorum,
Bekliyorum
Betimsiz bir bekleyişle sayıyorum geçen günlerimi
Bitap düştüğüm anda göğe bakıyorum
Bir-iki pırıltıdan medet umuyorum
Hangi mazeret beni sana götürebilir?
Vazgeçiyorum
Her vazgeçişimde en az bir umut kırıntısı barındırıyorum
Ne var ki dudağıma ıslak tadında bir öpüş kondursan?
Kendini alıp kendime armağan eden tek aidiyetim olsan
Kaskatı, türevsin boşluğa gömüldüm
Trajikomik bir döngüye kapıldım,
Silkinemiyorum
Ait olduğum ummanı beklerken,
İsyan herdem ensemdedir
Ne deniz,
Ne de kara bizimdir
İki kum tanesinden fazla değiliz yar
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hande Ortay
20.02.2016 (İstanbul, Fatih) 19:30
Kayıt Tarihi : 6.2.2020 20:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!