...İki Kul... Şiiri - Sevnur Şaylan

Ne sen benden öteydin,
Ne ben senden...
Yaratan'ın yarattığı,
İki kulduk sade...
Ne ötesine geçebilirdik,
Ne de gerisine...
Elimizde avcumuzda var olan,
Neyin garantisi vardi ki bizde? ...
Varsa birkaç yıl kaderimizde,
Yaşayacaktık alnımızdakilerle...
Bir de ben varoldum sende,
Bir de sen bende...
Adını sevda koymuştuk yüreklerimizde,
Yaşayıp gidecektik,
Bir sona da seninle...
Mutluluğu elimize verdiler,
Tutamadık sımsıkı...
Bir ferdik gözlerimizde,
Ben de saklı kaldı,
Sen de eser kalmadı...
Tükettik sevdayı alnımızdakilerle,
Bir sevda saklı gözlerimde,
Gözyaşlarımla bitirdim bak sonunda bende...
Bilmiyordum ki ben,
Her damlayla kendimi de tükettiğimi...
Hiç de aldatmadım kendimi,
Dönüşün vardır,diye de...
Ne çare buldum bitene,
Ne de yitip gidene...
Ama yine de...
Üç günlük dünyada,
Senle yaşamalıydım sevgiye dair herşeyi de...
Bir seni layık gördüm sevgime,
Bir seni...Nefretime! ...
Tükenecek bu hayat,
Alnımızdakilerle...
Alnımda sensiz bir hayat,
Yüreğimde senli bir sevda...
Böyle bitsin bu dünya...