İki Küçük Dev Şiiri - Ahmet Yumuşak

Dedem ve babaannem iki küçük dev
Babaannem sevgi dolu, adı Alev
Dedeme sevmişte varmış
'Çocuk kısmetiyle doğar
Her çocuktan bir neşe doğar' diyerek
Babamla sevinmişler o ilk hediye
Ardından doğmuş İsmail amcam
Sonrada Lale ve Sümbül halam
İkiye iki olmuş kızlar ve erkekler
Bakmışlar çocuklar çok tatlı
Lazım olur diyerek, dosta düşmana karşı
Vatan millet için Allah, Allah diyerek
Karar vermişler çoğaltmaya bu orduyu
Ardından Levent amcam
Derken Sabri ve Yusuf,
Birer yıl arayla da Elif
Neyse ki dedem gurbete gitmiş
Sekiz çocukla iki yıl çok çabuk geçmiş
Bir hasretle yeniden muhabbet
Ardından Aynur, Aysel ve Ahmet
Sofra sığmaz olunca bir arada
Yeter demiş babaannem bu son diye
Dedem çocuklar Allah’tan hediye
Diyerek bir son besmele çekmiş
Nereden bilsin babaannem
Bu son doğumda dördüz gelecekmiş
Adı gibi Kader’le Yeter, Songül ve Soner
Babaannemde sütten kesilince
Sağolsun yetişmiş komşular
Dedem onbeş çocukla gururlanıp
Dolaşırmış köy meydanında
Zavallı babaannem eridikçe erimiş
Azrail bir gece şaşırıp dedeme gelmiş
Çok üzülmüş babaannem, dedenizin ahı kaldı
“Hanım sen çok değerlisin, yirmidört ayar altın gibisin”
Diyerek gözü kaldı yirmidörtte
Onbeş çocuğa belki doymadı
Keşke yanımda hep sağ olsaydı
Başlatırdık yeniden kaldığımız yerden
Dedim ya babaannem bu, adı Alev
Dedemle ikisi birer küçük dev
Bıraksalar her gece gidecek
Dedemin başında nöbet tutacak
Onbeşten sonra kaç gelir diye sayarak
Belki de dedeme eğilip soracak