İki Kompartömanlı Şizoid Aşk Hikayesi

Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda,
Ağlamaya ramak gök yüzünün biriken yağmurunda,
Söz hapsinde yaşayan bulutlu heceler sağanağı,
Bugün ağlattı, bugün ıslattı beni serin notalarla,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Herkesler biraz gitti, kimseler çok kere kaldı,
Savurduğum mendili, yola düşenler aldı,
Yoluna su serptiklerim yaktılar yüreğimi,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Sınırları çizilmiş bir yol haritasının ayrılık kavşağında,
Ağlamaya ramak gök yüzünün biriken yağmurunda,
Bozulmuş bir saatin yelkovansız ayarında,
Zamana takılı kalmış, zamana karşı düşler,
Gecikmiş aşklar zamanı, yasaklanmış öpüşler,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Eriyor günden güne mavilikler geride,
Fitil ve göz yaşı kalıyor, geride kalanların yerine,
Herkesler biraz gitti, kimseler çok kere kaldı,
Savurduğum mendili yola düşenler aldı,
Yoluna deniz olduklarım yaktılar gemileri,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Peşinden sürüklenmeyen gölgelerim oldu koynunda,
Verilmemiş çiçeklerim, dökülmemiş yapraklarım avucunda.
Kurulmamış kurgular yüreğim, yersiz kuruntular barkı,
Sevdamın bayraklaşıp da asılmadığı burcunda,
İki metre bez kumaş saydığında sen, ölçüsüzken aşkı,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Çok kere kimsesiz, her vakit sensiz,
Derin yalnızlıklarım oldu benim de,
Uykusuz gecelerim,
Akılda tutamadığım hecelerim,
Bir sır gibi dizelerim,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Senli benli, sazlı sözlü samimi sohbetlerim,
Notaların kalbinde gizlediğim gurbetlerim,
Geri çevrilmiş ama hep özlenmiş davetlerim,
Derin yalnızlıklarım oldu benim de,
Çok kere kimsesiz, her vakit sensiz,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Bir aşkı ötekine ekleyip, aylar var ki bekleyip,
Kızıl şafaklarda ağartamadığım sarı harmandı saçların,
Her gün batımında yıldızlarla süsleyip,
Gün ışığına çıkaramadığım ağır fermandı bakışların,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Ben; ötekinde sana aşina, kalmışım bir başına,
Turabına, serabına, taşına, düşmüşüm telaşına,
Çoğul suretler serpilmiş gözlerine kaşına,
Ben; ötekinde sana aşina, kalmışım bir başına,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Bir yanağı kesikti sevdanın, bir yanağı gamzeli,
Biri gül gülümsemeli, biri adamakıllı deli,
Işıtırken gün geceyi, sızmış gölgeler gibi,
Güneşin doğduğunu kimseler görmemeli,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Notaları dinlendiren, aşkı dillendiren şarkılar dinlettiğim,
Yasal bir çerçeveden taşmış yasak nağmeler gibi,
Dökülüyor ellerime yüreğin, yüreğime gözlerin,
İçemeden içerliyorum, içermeden içerdekileri,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Dibine vurmuş ama hep zirvede tutulmuş,
Gecelerde gizlenmiş, hecelerde unutulmuş,
Bir eski masal prensesi kadar taç ile tahttın,
“Bir varmış bir yokmuş” olmasan, belki hayattın,
Sonsuz sayfalar arasında gül gibi kurutulmuş,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Ama yasaktın, heves düşmanı kursaktın,
Şubat’ın başında kurbanda kan kusmaktın,
Kendi kabından taşan bir zambakta Balzac’tın,
Bir dikende gökdelen, bir vadiden alçaktın,
Ama yasaktın, sağrak sağrak sağanaktın,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Eritirken kalbimi, fitilini içimde bıraktın,
Ağır ağır sözlerle suçsuz kağnılar yaktın,
Sonu bitmez sonralarda sonsuz kere uğraktın,
Menziline uzanmış kurşun kadar meraktın,
Ve parçalarken yüreğimi,
Çekirdeğini içimde bıraktın,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Düpedüzken, bir aşkın postmodern yordanmışlığı,
Tek hücreli gönül mahkumunun şizoid aldanmışlığı,
Bir şairin içler acısı yaşamışlığı, yaşanmamışlığı,
Bu şiir, bir bakışın kendi gözlerinden utanmışlığı,
Düpedüzken, bir aşkın postmodern yordanmışlığı,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.