İki Kız Bir Etek Şiiri - Bahattin Çakılkaya

Şehrin tanıdık gürültüleri arasında
Bir pazarcı çığlığı takıldı kulağıma
Meyveleri tropik, tadını bilmem
Balıkları Atlantik’ten, adını bilmem
Ama pazarcılar aynı bizim pazarcılar
Onlarında dilini bilmem

Tropik ağaçların koyu gölgesinde
Pazar şenliğinin bittiği yerde
Kaldırımı çimlerden koruyan
Duvarın hemen dibinde
İşporta sergisi açmış
Rio da bir Arjantinli kız

Yüzlerce yıllık handa
Kırk yıllık esnaf sanki
Önce etek oluyor
İncecik bedeninde sergilediği
Sonra birkaç çeşit elbise
Modaya yön veren kapitalizmin
Podyum mankeni gibi şımarık değil
Kendi kendisinin mankeni kaldırımın üzerinde
Kumral uzun saçlı
Endişeyle bakan mavi gözlerinden başka
Her şey ama her şey yabancı

Katliamlardan kaçmış olamaz
Oldukça genç görünüyor
Belki de annesi viyadükün altında katledilen abisi için
Mayıs meydanın da dönüyor
Belki baskılardan bıkmıştır
Bizdeki gibi mahalle baskısı da değildir ki
Özgürlüğünü başörtüsünde bulsun
Artık dayanamamıştır
İleri demokrasi babındaki hükümet baskısına
Mutluluğu aramak için
Rahat bir nefes
Temiz bir hava almak için bile
Gelmiş olabilir Rio ya
Etek kaldırmıyor etek satıyor
Farkında ya da değil
Dayatılan yaşam biçimine
Başkaldırıyor
Tangonun saltanatına son vermek için
Belki de samba öğrenmek için
Yada tangonun sanat
Sambanın yaşam biçimi olduğuyla ilgili
Tez hazırlıyordur
Harçlığını çıkarmak için etek satıyordur

Aman ne için geldiyse geldi
Tango biliyor mu ki
Kesin biliyordur canım
Arjantinli olup tango bilmemek olur mu hiç
Olur, olur ama
Aydınlı olup zeybek bilmemek
Karadenizli olup horon tepememek gibi bir şey olur
Yani çok, çok garip olur

Ben kendi dünyamda hoşken
Tek tanıdık gelen
Endişeli mavi gözleriyle eteği gösteriyor
Otuz etek otuz emek için
Onda dilini bilmediğim için verip
Pazarlıksız alıyorum eteği
Sanırım günü kurtardı
Mavi gözlerinde hafif bir neşe vardı

Evde bavulum açılır açılmaz
Kızımın üzerinde önce etek
Sonra birkaç çeşit elbise oldu neşeyle
Arjantinli kızdan Rio da aldığım etek
Bir bez iki kızı mutlu etti
Ne güzel
01-11 Nisan 2011