İki Kıyı Şiiri - Akın Korkmaz

Her öğlen on ikide sessizce bir köşede
Hep seni seyrederim, kıyıda bir tepede
Ayrı kıyılardayız, iki komşu şehirde
Şehirler birleşirken, şu masmavi denizde

Ne güzel maviliği, senden gelen suların
Umutlar taşar sırtından, telaşlı dalgaların
Sen olur adı bende, yanaşan vapurların
Selamlar söyler sana, çığlığı martıların

Öylesine yakın ki, senli karşı kıyılar
Uzatsam ellerimi, sanki gelecek saçlar
Ilık meltemler gibi, avucumda soluklar
Yüzünde bir ıslaklık, gözlerinde buğular

Sensiz seni yaşamak, yalnız karşı kıyıda
Sevdalara susamak, oysa sevdam karşımda
Gölgen gibi dolaşmak, olmasan da farkında
Kayalarla savaşmak, kıyında dalga dalga

Başlar hep ayrılıklar, sisler seni sararken
Başı önde adımlar, işe güce dönerken
Silinmez hatıralar, nice yıllar geçerken
Kapansa da ufuklar, yarınları beklerken

İki kıyı yaşarım, iki farklı dünyada
Birinde umutlarım, diğeri karanlıkta
Mavi düşler taşırım, kıyılardan odama
Gözümde bakışların, dalgalanır sularda