İki Kıta Arasında Şiiri - Enes Karatop

Deniz yosununun bile gülebileceğine inanıyorum gamzeli.
Güneş ışığının çarşaf gibi laciverte serilmesi,
Kuzeye sürgün yapan bulutların yastık kesilmesi,
Feribotun kalkanlarına tutunan çay bardağının çınlayan sesleri.

İki kıta arasında fare kapanındayım.
Şarmasık desenli toprak zerresine sürükleniyorum.
Mızraklarını sıcak dumana hedefleyip,
Kıskıvrak yakalıyor beni rüzgar savaşcısı martılar.
Ee elden başka çare gelmez simidime elveda diyorum.
Kanatlanıp uçuşuyor tane tane susamlar.

Uyku gözlerimi aleve çalsa da her saniye sana bir kulaç daha uzanıyorum.
Saat tepeden süzülüşe geçtiğinde tan yerini yarıyorum.
Gökyüzüne parça parça kızıllık götürüyorum.
Bahar kokusuyla beni İzmir karşılıyor bense ona merhaba diyorum.