İki Kişilik Yalnızlık... Şiiri - Yorumlar

Bülent Ahmet Alp
35

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kelimeler içime kıvrıldıkça batıyordu...
Güneş son aydınlıklarını hissettirirken,
Soğutuyordu geri kalanımı...
Ufukta kaybolurken tüm umutlar,
Hep bir çizgide birleşiyordu...
Kahkahalarla gelip geçen martılar...
Bir ölünün ardından gülüyordu sanki...

Tamamını Oku
  • Muammer Çelik
    Muammer Çelik 26.05.2005 - 13:19

    Elbette ölmek icin erken, dost.. hem de cok erken.. yasanacak öyle cok sey varki..

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta