İki Kişilik Sevdalanmak

bizki ölümü kızılcık şerbeti niyetine içtik
yüksek dağların doruklarında buz olduk,soğuğa aldırmadan
dosta karşı çekecek tek silahımız
bir demet karanfil bir dikenli gül idi
karlı dağların doruklarında sevdalandık bu ülkeye
iki kişilik
yüreğimizde karlı dağlar gibi yüce
bir serçe kadar ufak ama cüretkar
korkmadı gözümüz kandan mermiden
birtek kortuk dostu incitmekten
iki kişilik sevdamızda yüreğimiz gibiydi
dere suyundan korkarken engin denizlere kürek çekmekti
liman liman dost aramaktı
nefis perdesinin ardında
dostumun düşmanı düşmanımdır diyerek
birkez olsun kendi için çarpmadı bu yürek
iki koca yürek iki ülkü sevdalısı
toy düğünlerinde birimiz mezeyken birimiz kımız
aynı kıza sevdalandık bir şafak vakti
anadoluydu adı göbek adı vatan
kıvrım kıvrım saçları surat köprüsü
ağlarken altın damarları dökülürdü gözlerinden
güldüğünde gamzelerinden bereket akardı
allahın kuluna ananın evladına baktığı gibi bakar
sakındığı gibi sakınırdı
birkez tutulmuşuz sevdasına bu güzelin
mıh gibi çakmışız aklımıza ismini
şafak vakti namaza durmuşuz aynı camide
aynı safta el açmışız mevlaya
aynı dili konuşup aynı toprağı işledik yılarca
ben emeği verdim o toprağı
bir çekirdekten dört bostan aldık veysel gibi
yunus gibi mısra mısra illedik türkülere
mızrapla tel arasında sevdalandık birkere
birkere döküldü dillerden aynı türkü
yürekler aynı tenpoda çarptı hayata
arif dinleyerek öğrendik vatan sevgisini
biz iki kişilik sevdik bu ülkeyi
kızılcık şerbeti içerken ölüm niyetine

OZAN ALİ AYDIN