kaç kere denedim bilemezsin
kokun vardı esen rüzgarda,yalnızlık dolu gecede
her defasında yabancısın sen ve yabancı kalacaksın diyordum kendime
olmadı işte! sevgili,yeniliyorum, usul usul inadına büyüyorsun içimde
çok sefer denedim paslı hançerle kesmeyi seni
her şeyime sinmişsin,sensiz bir köşem kalmamıştı
ve her hançer darbesinde ben eksiliyordum hızla,seni bitirdiğimi düşünürken
ve çok sonra anlıyorum,sende yaşamakmış,yaşanacak ne varsa!
işte böyle sevgilim! olmuyor sensiz
kaç sabah bekledim bilmezsin.
ve kaç akşam,sofraya hep iki kadeh koydum,iki çatal,iki kaşık,iki tabak belki dönersin diye!
hep iki kişilik yaşadım her şeyi
ve şimdi daha iyi anlıyorum sensiz ben hiç bir şeyim,bitiğim! bilesin.
Kayıt Tarihi : 31.8.2009 14:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!