Geceyi ikiye bölen bir sessizlik vardı,
sen, soluğunu tutarak yürürdün dar sokaklarda;
ben, omuzlarımda bir ömrün yükünü taşır,
yine de senden yana hafiflerdim.
Biz, kimsenin dönüp bakmadığı vitrinin ardında
kendi kaderini onaran iki yoksulduk.
Geceyi ikiye bölen bir sessizlik vardı,
sen, soluğunu tutarak yürürdün dar sokaklarda;
ben, omuzlarımda bir ömrün yükünü taşır,
yine de senden yana hafiflerdim.
Biz, kimsenin dönüp bakmadığı vitrinin ardında
kendi kaderini onaran iki yoksulduk.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:İki Kişilik Karanlık Şiiri - Yorumlar
19 Kasım 2025 Çarşamba - 07:30:12

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta