İki Kişi Şiiri - İsmet Hoşca

Küçücük bir tek oda,
Dağınık mı dağınık.
Atılmış gömlek bir kenara,
Sandalyeye asılmış bir ceket.
Ip çekilmiş köşeden köşeye,
Küçücük bir tek oda.
Yerde toplanmış bir kilim,
Toz rengini kapatmış.
Yerde bir çift kadın papucu,
Teki ters dönmüş.
Yanına sigara izmariti düşmüş.
Küçücük bir tek oda.
Köşede sandalyede
Takılmış bir ceket,
Ve üzerinde
Henüz çıkmış bir etek.
Yerde çoraplar ve jartiyer,
Öbek olmuş elbiseler.
Buluz atılmış, kombinezon da öyle.
Kilot ve sütyen yine köşede yerde.
Bir kravat sarkmış yataktan,
Bir pantolon
Sıyrılmış bırakılmış bacaktan.
Bir gömlek atılmış
Pencere kenarına.
Ve yatan iki kişi,
Biri seni seven ben,
Biri benim sevdiğim dişi.