İki Kırlangıç Bir Kalp Şiiri - Bülent Kılıç

Eğer aşık olsaydık.
Bir gölün üzerinde cilveleşen,
İki kırlangıca benzerdik.
Hem birbirimizi sever,
Hem de yakınlaşamazdık.

Korkardık ki,
Kanatlarımız birbirine değer,
Sonumuzun resmini çizerdi gölün yeşil sularına.
Geride mavi bir gök kalırdı.
Ne kırlangıçları, ne de aşklarını hatırlayan.

Şimdi sen yoksun ve de
İki kırlangıç gördüm diye
cesurca kuruyorum cümlelerimi.
Oysa yanımda olsaydın.
Nasılda esrikleşirdi dilim,
Dutlara dayanamamış bülbül misali susardım.
Yüzünün haritasında yolculuk düşleri arasında
Fark etmezdim.
Gölün üzerindeki kırlangıçları.

Yine de ulaştırınca yolculuk haritadaki ikiz mavi göllere,
Gölün üzerinde ölümüne aşklarına uçan
İki kırlangıcın kanat sesleri düşerdi yüreğime