İki Kere Sevemem Şiiri - Bahattin Tonbul

Hastalıkta ölümde, sözvermiştik ilk defa
Bırakmadım elini, sensiz inan gülemem
Onun kadar güzeli, göremedim bir daha
Ben sevmişim bir kere, iki kere sevemem

Hep derdini söylerdin, moralini bozunca
Ben olunca gülerdin, başkasına kızınca
Yanından ayrılmadım, Allah seni yazınca
Ben sevmişim bir kere, iki kere sevemem

Mutluluğun kaynağı, hayallerimin yolu
Kıvrımlarında gizli, yaşanacak aşk dolu
Yorulmadan yürümek, hele bir kere solu
Ben sevmişim bir kere, iki kere sevemem

Etrafına dikkat et, düşmana bir dost gerek
Kalbin sesini dinle, anılarda aşk görek
İzlerini kaybetme, gölgesinde yol verek
Ben sevmişim bir kere, iki kere sevemem

Yokluğunda yutkundum, yağmur gibi ağladım
Dün gece çok yorgundum, hayalinde bağladım
Sessizlik sabahında, su olup ben çağladım
Ben sevmişim bir kere, iki kere sevemem

Bahattin unutamaz, yıllar geçse de seni
Tekerine kan sürdük, durur hala o yeni
Dualar ediyorduk, Allah’ım affet beni
Ben sevmişim bir kere, iki kere sevemem
Bahattin Tonbul
2.10.2016