Hani iki kere ölünmezdi?
Bu da küçükken uydurulan bir yalanmış meğer...
Bak büyüdük işte,
Artık öğrendik gerçeği.
Hani iki kere ölünmezdi?
Bak; öldük işte!
Bir kere “Ayrılık” dediğinde,
Bir kere çekip gittiğinde…
Hani iki kere ölünmezdi?
Sen öldürdün beni işte!
Gözlerimden gözlerini,ellerimden ellerini alıp,gittin.
Önce yaktın bir alev gibi,sonra da sönüp bittin işte…
Kayıt Tarihi : 6.11.2010 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!