Çarmıha gerilse söylev, sözler dökülmez, ölmez hiç bir mana
Ne yana baksan sarmaşık budansa bile, asalak hep var
Moğollar kadar yalnız kalmadı tarih ordular ve çizmeleri
Dünya durdukça değmez ağaçlar göğe, arılar çiçeğe hovarda
Duvarda yalnız başına ağlamakta büyük babam siyah beyaz.
Her yaz doğrulup bir daha terlerim ben. Şiire olduğu gibi
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
