İki Kere İki Şiiri - Mehmet Emin Özyön

İki kere iki dört eder,
Elde var iki,
İkinin birini dördün önüne alırsak,
Eder sana yirmidört,
Geriye kalan ikiyi ne yapmalı,
Al bu ikinin biri senin olsun,
Diğeri de benim,
Yirmidördün önüne sen dur,
Arkasına da ben,
Eder mi sana binikiyüzkırkbir,
Bu da nereden çıktı demeyelim,
Yan yana topla bunları, sekiz eder,
Üç toplamdan bir sekiz elde ettik.
Madem ortaksak bu tabloya,
Demek oluyor ki,
Bir sekiz senin,
Bir sekiz benim,
Bir sekiz de yirmidördün,
Koyarsak üç sekizi yan yana,
Bu kez de sekizyüzseksensekiz eder mi?
Topla bakalım bu üç sekizi,
Al yine yirmidört etti.
Yok bu böyle olmaz dersen,
Böl o zaman sekizyüzseksensekizi yirmidörde,
İşte o zaman otuzyedi çıkar,
İstersen başka bir hesap yapalım,
Sekizyüzseksensekizi çarp yirmidört ile,
Yirmibirbinüçyüzoniki,
Topla yanyana işte dokuz,
Çıkar otuzyediden dokuzu,
Böyle olunca yirmisekiz çıkıyor,
Yirmidört nerede deme,
Seninle ben çıkarsak aradan,
Bir geçmişi, birde geleceği alırsak,
Dört eksilir,
Yine kalır yirmidört.