İki Kere Gelmez Şiiri - Naki Aydoğan

İki kere gelmez
Bir insan
İki kere gelmez
Gelirse nesli türer
Bir gelir
Bir geri götürür kendini
Gelir gider
İnsan gelir gider
Bir gün gidemezse
Kalırsa ölür
Bilmediğimiz bir yere gitmiştir
Göçmüştür
Bu dünyayı bu dünyada bırakmıştır
Bilmediğimiz bir yere nasıl gider
Gidemez
Çünkü dünyayı dünyada bırakmıştır
Yok olur
Toz olur sonra toprak olur
İşte ıssız boş bir arazi
Yok, olmuşlar ne kadar yok olmuşlar o kadar ıssız
Daha çok yok olacaklar bir şehir kurulacak
Bir şehrin yok olması
Harabe binalar dağınık eşyalar
Sevgi nefret çekilmiş yok olmuş
İşte harabe
Barbar indi göçmen geldi kovboy oldu
Şimdi kim gelecek zombiler mi?
Yarım yamalak var oluş
Bir harabe içinde
Ama geri dönüşecek hiç sağlık kalmasın
Sonra çürüdüğü gibi geri iyileşecek
Sonra önce ölen önce doğacak
Ana geri döndük
Çürümüş kokuşmuş bir zobiden geri bebek çekildik
Olamaz olur mu?
O zaman mantığı atalım çöpe
Işıkla geldik çamur balçık yaratıldık
Oldu mu inanalım bir akıla bir mantık maya tutar
Yani ateşten geri dönüştük
Saf yalın yokluğumuz dünyaya yansıdı
Su toprak bitki
Bitkiler çürüdü bitkiler zom bileşti toprak oldu
Güneş ışığıyla yokluk toprakla varlık
Bitki zombi çürük bir tohumda yine bitecek
Bitti tükendi meyvesini verdi
Tohumu düştü toprağa yine hadi zombiler dönüşsün
Bitki hayvana hayvan insana o zaman insan zombi neye dönüşecek
Robota mı?
Toprağa düşen bitki biter
Bu yüzden toprağa düşmeden oluştur düşünceni
At fikrini geleceğe
Araç gereç müziğini çalar filmini gösterir
Bedenin toprağa düşmeden zihnin makinelerden robotlara geçer
Toprağa düşmeden anan seni doğurdu
Hep bir düşünce oluşturup geleceğe fikir salarak
Toprağa düşen bir tohum
Midelerde sindirilen diğer tohumlar ilikten geçti
Kan balçık
Önce yumurtladı sonra yumurtlamasını geçmiş etti
Rahim kazandı ve yavrusunu doğurdu
Şimdi doğurmayacak
Adem ile hava yaratılacak