sana söyleyebilseydim
içimdeki közlenmiş ateşi
taş gibi otururmuydu yüreğime
ayrılığın kör kasveti
rüya zannediyorum hala
elimle gönderdiğim kaderi
bir mendil bile sallamadan
karanlıkta kaybolup yiten
sensiz ömür tanelerimi
her şeyi bilen bir aklın
çaçaronu şu dilim
neler söyledi yıllara
acıya kadere pişmanlığa dair
iki kelimeyi diyebilseydi
gönül kilidinin anahtarını
şimdi hasrete dökülen kelimeler
sevdaya mutluluğa kuleler kurar
ermiş başları göğe bir hayatın
pembeden yeşile gök kuşağı misali
şimdi sen içinde belkilerle oralarda
ben içimdeki keşkelerle kavrulmuş
yüreğinde küllenmiş ömür
elindeki taşları fırlatıp denize
üstüne gelen halka halka dalgalarda
küçük hayalleriyle zamana kırgın
gönlü hala rüyalarının peşinde
ben senin gözlerinden yorgun
kalan anlamsız bir zaman içinde.
Kayıt Tarihi : 22.2.2012 23:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/22/iki-kelime-67.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!