İstanbulda bir adanın sahilinde hafif çiseleyen yağmurda seninle olmaktı aşk.İki kelebektik biz.Yaşadığımız her dakikanın verdiği mutlulukla papatyalara konardık.Aldığımız nefes kadar kısaydı ömrümüz.Uçabilmenin verdiği haz kadar büyüktü sevgimiz.Deniz kabuğumdun sen.İnci gibi gözlerin bana hayat veren gülüşün vardı.Son çırpınışlarımızda dahi vazgeçmedik sevmekten.Beraber yaşadık, beraber ölecektik...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta