Doğum ve ölüm; iki kapı.
Sonsuzluktan gelen,sonsuzluğa giden.
Filizlenen bir tohum gibi,
Yaşamaya başlayıp,
Oluruz her birimiz,
Birer yağmur ormanı.
Bir ağaca tutunan sarmaşık gibi,
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




DAHA DOĞDUĞUMUZ GÜN BAŞLART YOLCULUK ÖLÜME.. BİLE BİLE YÜRÜRÜZ.. SANKİ BİR NEFES ALIP VERME KADARDIR BU DÜNYA.. NE MUTLU YARATILIŞIN GAYESİNİ BİLEREK YÜRÜYENLERE ELİNE SAĞLIK GÜZELDİŞİİRİN MESAJ VERİYOR.. İLHAMINIZ BOL OLSUN SELAM VE SEVGİLER ESEN KALIN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta