İki Kapı Şiiri - Fatma Güven

Doğum ve ölüm; iki kapı.
Sonsuzluktan gelen,sonsuzluğa giden.
Filizlenen bir tohum gibi,
Yaşamaya başlayıp,
Oluruz her birimiz,
Birer yağmur ormanı.
Bir ağaca tutunan sarmaşık gibi,
Birşeylere tutunup,
Uzanmaya çalışırız sonsuzluğa.
Bir tırtıl gibi,
Doğumla örmeye başlarız kozamızı.
Yaşamımızdaki emekle.
Edindiğimiz bilgi,tecrübe ve
Ölümle kozamızdan çıkarız.
Muhteşem görünüşümüzle.
Son gibi görünen yeni bir başlangıca.