İki Kalemin Şiiri Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Ne vakit cümlelerin gelse
Sanki seni bana getirir
Nefesimizi eşleştirir
Cana beşinci mevsim gelir
İçimde yaşamak serpilir

Kelimelerinde sevgiyle
Yüreğindeki aşkla gelir
Nefesin cana şifa verir
Çorak ruhuma hayat gelir
Çürüyen tenim filizlenir

Ve mısralar sokaklarımız
Şiirler kentlerimiz olur
İçimde bir dünya kurulur
Her yer nasıl da cennet olur
Tenler değil düşler kavuşur

Ne tarafa dönsem sen olur
Artık senin kalbindir dünyam
Ben bir ömür aşkına mahkum
Her nereye varsam öz yurdum
Özlemini çeker dururum

Ruhun ki ruhumu tamamlar
Düşlerim hep sana dairdir
Ve gerçekten daha gerçektir
El ele cennette gezdirir
Bu aşkın birlikteliğidir

Bizi hep düşlerde büyüttük
Herkese ve her şeye rağmen
Bakışı kalbime işleyen
Hep, ruhun ruhuma yar diyen
Sen sadece bana evcimen

Yağmurum, uykuma ninnisin
Varlığını vuslat bildiğim
Sesime sesini verenim
Yelinin esintisindeyim
Sen dinlerken dinlenmekteyim

Bedenim yanına sayıklar
Hayaline sarmalandığım
Bulutlarla sevgi salarım
Kuşlarla yanına uçarım
Dinle, seni söyler melodim

Rüyalar şehrine giderim
Gözlerimiz memleketimiz
Yüzümüze yansır sevdamız
Kalbimizle keşfetmekteyiz
Düşten düşlere sevmekteyiz...