Hayat normal bir şekilde devam ediyordu, her şey sıradan ve sıkıcıydı, kimse hayattan tat almıyordu, ben de bunlara dahildim.. Rutin şekilde hayatıma devam etmek bir süre sonra yaşanılmaz hale geliyordu, ta ki karşıma o çıkana kadar.. Öyle bir çıktı ki karşıma, son sürat hızla gelen arabanın önüne atlamış gibiydim, çarpılmadan duramazdım.. Ki duramadım gözlerim nazar boncuğu gibi üstündeydi, nazar olmuştum değmiştim canına, vay canına!
Aşık olmuştum ben o kadına..
Daha doğrusu aşık olduğumu sanmıştım. çünkü aklımda bir başkası vardı, o hiç hesapta yoktu.. Hesaplar karışmıştı ; 2+1= 3 kişi olmuştuk..
Ben, sen, o..
Bir kalpte iki kişi nasıl yer alabilirdi, alamazdı..İlginç ama neyi istediğimi, kimi istediğimi biliyordum ama bilmiyor gibiydim, aklımda olanı düşünürken, bir başkası geldi ve girdi aklıma.. Aklım karışmış beynim yıkanmıştı düşüncelerim ıslanmış kalbim ateş atıyordu ve ben ne yapacağımı kimi seçeceğimi, kimi sevdiğimi biliyordum ama bilmiyor gibiydim..
Bu nasıl bir duygudur bilmiyordum, ilk defa yaşamıştım. Boşluktayken denk gelir diye düşünüyorum, kim elinden tutarsa onunla hayata tutunuyorsun.. Ama sadece geçici bir süreliğine geçerli oluyor bu.. Sonrada gelen senin sadece boşluğunda ki el oluyor, asıl olan, önemli olan; önceden beri olan aklında ki.. Onun fark etmesini beklemekten başka bir çarem yoktu aslında..kendimi bir şekilde belli etmem lazım ve ben buradayım görsene beni diyebilmem gerekti..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta