İKİ KADEH RAKIYA...
Bir dostun masasında dumanlanınca başım,
İki kadeh rakıya, onu Bodrum’da sattım...
Haklı bir tesellim var; zaten biraz yaşlıydı,
Yoksa öyle düşünüp kendimi mi aldattım?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta