Her nasılsa düştüm rüzgâr peşine
O gittikçe ben de gittim o zaman
Dere-tepe aşıp geçtim boşuna
Kuş sandılar gökte öttüm o zaman
Ben hep böyle yükseklerde uçardım
Rüzgâr ekip fırtınalar biçerdim
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
yaşamın labirentlerinde zorluklarla karşılaşınca el veren hatır soran dost olmayınca yalnızlığın kahrını çekerken sitem etmeden yakınmadan durulmuyor dost kutlarım
Belki peşinden koştuklarımızın anlamı ya da anlamsızlığını bir nokta ya da zeminde daha net çıkabilir ortaya böylesi bir ortamda...
Hem manevi tatlar kadar., maddi tatları da tatmak gerek...
Ayrıca masada iki kadeh varsa yalnız değilsiniz demek...
Kaleminize sağlık sayın Adaklı...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta