Her nasılsa düştüm rüzgâr peşine
O gittikçe ben de gittim o zaman
Dere-tepe aşıp geçtim boşuna
Kuş sandılar gökte öttüm o zaman
Ben hep böyle yükseklerde uçardım
Rüzgâr ekip fırtınalar biçerdim
Havadayken gözlerimi açardım
Yere hayran kaldım bittim o zaman
Ne yazık ki rüzgâr dindi ben indim
Hemüt-hümüt bir zeminde bulundum
Çok avare kimse diye bilindim
Şöhretimle bir yol tuttum o zaman
Ama akıl bu yolda yol bulmadı
Dedim ama aklım bile almadı
Bu müşkülü hâl nicedir bilmedi
Düşünmeyi tutup attım o zaman
Aklıma pek güvenmedim aslında
Karar ile kararsızlık faslında
Sormuşlardı ne var eski neslinde
Geri baktım tetkik ettim o zaman
Ruhum ile kalp hâlini fikredip
Kutsal lafzı kabul ile zikredip
Lezzeti var deyip ona şükredip
Manevi bir tadı tattım o zaman
Dünya fani ömür ani olmasa
Ölüm gelip bizi yolda bulmasa
Koy o zaman iki kadeh bir masa
Anasını inan sattım o zaman
10.11.2016
Bedri Tahir AdaklıKayıt Tarihi : 10.11.2016 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cahil kalsak, mürşidimiz olmasa, bize doğruyu, gerçeği gösteren o Nur-u Rahman efendimiz dememiş olsa, ne yapsak mes'ul olmazdık belki...
Şükür ki, doğru yol gösterilmiş bize, yine de hatalarımız çok, Rabbim af eder inşallah...
Hem şiir, hem de içeriği çok güzeldi, teşekkürlerimle kutluyorum kaleminizi,
saygım ve sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
Ölüm gelip bizi yolda bulmasa
Koy o zaman iki kadeh bir masa
Anasını inan sattım o zaman
Üstadım muazzam idi emeğinize yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (12)