Bir ben vardım o gün;
Bir de sen!
Ağlaşırdık beraberce,
Haykırdıkça sesimiz yankılanırdı arşa...
Bizi duyan bir arştı,
Yeryüzü kapanmıştı duygularımıza.
Toprak çamura dönüşmüş,
Çamur bataklık olmuştu...
Saplanmıştık seninle, çıkamıyorduk.
Garip bir dünya!
El atan yoktu,
Herkes; uzaktan seyretmekle yetinmişti.
Gidenlerin ardına gidendik artık.
Bu dünyada aradığını bulamayan iki kayıp;
İki garip,
İki çaresizdik...
Kirlenen dünyanın, vahşilerinden kaçandık.
Mehmet Afif Can
Kayıt Tarihi : 11.12.2021 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!