İki iskele arasında

yaklaştı vapur,
iskele
sabırsız insan dolu
köpürmüş hali denizin
sahili yontuyor
martıların telaşı
taş yağmuruna benziyor
üzerimize yıkılır gibi
iniyor gök
deniz çarpıyor hala
ha bire çarpıyor vapura.

gördüm,
suya salınmış
yaşanmış mutlulukları
kalp seslerini
duyuyorum
nefes nefese kalmış
yepyeni çığlıklar
yarışır sanki
dalgalarla
uzaklaşıp yakınlaşır
bakışlar vapurda
arayış içinde boşalır
iskeleye insanlar
hayal kırıklıklarında saklanmış
dudak ısırmışlar gibi

gövdemi dolduran
iyot,
yüzü yorgun
şehre yayılıyor
gözlerimi kapadım
insanları dinleyerek
hep
dertlerini bıraktılar
bana.
vapur boşaldı,
iskele boşaldı
şimdi kanatlanacak martılar
yeni bir sefere hazırlar
ve içimde tüten bir acı
ayrılık...

Mustafa kaya
21.02.2006 / beşiktaş